مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
جذبه و جاذبه و جلوۀ اعظم حسن است علی و عالی و علامه و اعلم حسن است به خـداوند بهـشتـش حسن آباد خداست شرف‌الشمس خداوندِ دو عالم حسن است بنویس از نفَـسـش فاطمه را می‌فـهـمند بـسکه آئـیـنۀ پیـغـمبر اکـرم حسن است از حـسن جانِ عـلی بِینِ جـمل فهـمـیدم دومین حیدرِ این قـوم مُسَلم حسن است چهارده تَن همه اوصافِ حسن را دارند دو حسن هست ولیکن همه از دَم حسن است بیشتر داد به هر کَس که اهانت کردَش بسکه بخشید که گفتیم خدا هم حسن است او حسین است و حسین است حسن پس خوب است بنویسیم که در هر دو مجسم حسن است بارها گفت حسین اینکه کریم این آقاست بارها گفت حسین اینکه مقدم حسن است کـیـست او قـبـلـۀ اصـحـابِ ابـاعـبـدالله نقشِ پُر جذبۀ هفتاد و دو پرچم حسن است شـیـخ عـباس قـمـی، مُنـتـهی الآمـالـش گفت در کـرببلا سیلِ دمادم حسن است کاش می‌شد که بگویم به ضریحِ حرمش اینهمه غم حسن است اینهمه ماتم حسن است ابن طاووس بـخـوان آه مُـقَـرَم بـنـویس روضۀ غربتِ شبهای محرم حسن است |